hökmdar — ə. və f. ölkənin başçısı; hakim … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məqsurə — ə. hökmdar sarayının da daxil olduğu məhəllə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sultan — ə. hökmdar, hakim, padşah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əmir — ə. hökmdar, padşah. Əmiri ləşkər bax: əmirülləşkər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məlikə — ə. qadın hökmdar hökmdar arvadı, şahbanu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yəhudi — <ər.> 1. is. Eramızın I II əsrlərindən qabaq Fələstində yaşamış, sonradan dünyanın müxtəlif ölkələrinə yayılmış, indi isə İzrail dövlətinin əsas əhalisini təşkil edən xalq və həmin xalqa mənsub adam; cuhud. Yəhudi xalqı. – Yalnız yəhudi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəhanban — f. «dünyanı qoruyan» padşah, hökmdar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəhandar — f. hökmdar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəm — f. hökmdar, padşah (əfsanəvi İran şahı Cəmşidin adından) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
davəranə — ə. və f. hökmdar kimi; hakimanə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti